تاج محل از رویا تا واقعیت : تجربه سفر به هند                      

: پیشگفتار

آیا شما هم رویایی داشتید که به دنبالش رفتید یا همیشه در فکر رسیدن به آن رویا بودید ؟
رویای سفر به هندوستان و دیدن تاج محل رویای دوران نوجوانی من بود . هرگز ایده ای یا برنامه ای برای رفتن به آنجا نداشتم اما این رویا درست به وقت سرنوشت بالاخره محقق شد . چطوری؟

.معصومه هستم ساکن ایران و تهران و قصد دارم از تجربه ام برای بازدید از تاج محل برای شما اینجا بنویسم

: درباره تاج محل

آیا تاج محل فارسی است؟

تاج محل نمادی از تاریخ غنی هند است. همچنین داستان نفوذ ایران در شبه قاره را روایت می کند. کلمه تاج محل در فارسی به معنای قصر تاج است. با این حال، این یک قصر نیست
این در واقع مقبره ای است که امپراتور مغول شاه جهان برای همسرش ممتاز محل ساخته است. به همین دلیل است که معمار اصلی آن را روضه منوری یا مقبره منور نامیده است.
خود این بنا مانند بسیاری از شاهکارهای مغول تلفیقی از معماری ایرانی و هندی است. مناره‌ها، گنبدها و دیگر عناصر ما را به ایران می‌برند، اما رنگ نمادین، باغ‌های اطراف و جزئیات ظریف‌تر، داستانی منحصربه‌فرد هندی را روایت می‌کنند.

: به وقت رفتن

.سال ۲۰۱۹ بود که عزمم را جزم کردم که دیگه امسال باید به هند بروم
با این حال که تجربه سفر به چند کشور اروپایی را داشتم ولی هند موضوع دیگری بود . شنیده ها مرا می ترساند . آنجا امنیت نیست . آنجا کثیف است. برای همین دنبال یک همسفر می گشتم تا این ناملایمات را با او قسمت کنم .‌اما هیچ کس یار من نشد . بنابراین تکانی دیگر به خودم دادم و عزمی دیگر ، برای به تنهایی رفتن به هندوستان بزرگ .‌ شروع کردم به روپیه خریدن و دلار خریدن . اگر شما بچه پولدار هستید خب هر زمان که اراده کنید ، می توانید چمدان ها را ببنید و پیش به سوی طوطیان شکر شکن . اما برای من که کارمند بودم و درآمدم محدود ، باید قطره قطره و طی چندین ماه تصمیم به رفتن می گرفتم . در همین حین دنبال هتل و بلیط و ویزا هم بودم . شرکت هواپیمایی که بلیط .گرفتم ، رزرو هتل و کار ویزا را هم انجام دادند

: سرزمین رویاها

پروازم ماهان بود . پرواز خوبی بود و پذیرایی خوبی هم داشتند. در پروازم با دختر خانمی آشنا شدم که او هم تنها سفر می کرد . او برای استفاده از تور هزینه دو نفر را پرداخته بود .‌ نیمه شب به دهلی و فرودگاه ایندرا گاندی رسیدیم. رسیدن به سرزمین رویاهایم را باور نمی کردم . فرودگاه بزرگی بود و همه چیز تمیز بود و برق می زد که برایم خیلی جالب بود .‌ با تاکسی های فرودگاه به هتل رفتم . هتلی در دل دهلی قدیم ، محله ای شلوغ و همه چیزهایی که شنیده بودم . اما از در هتل که وارد شدم . همه چیز متفاوت بود . همه چیز و همه جا تمیز بود ، با پذیرش و کارمندانی که .بسیار دوستانه رفتار می کردند . از خستگی و با کمی هیجان سفر به خواب رفتم

: اولین روز رویا

اولین‌ روز من در هندوستان بزرگ . صبحانه هتل اولین مواجهه من با غذاهای هندی بود . صبحانه در هند مساوی است با یک وعده غذایی پر و پیمان مثل ناهار. اگر چه می توانستی با کره محلی و مربای میوه های مخلوط که طعم بهشت داشت و نان تست یا شیر و غلات و صبحانه خودت را سیر کنی اما مگر می شود از تست غذای هندی گذشت ، آلوپراتا ، نان برنجی ، دوسا ، انواع خورش‌ها ی گیاهی ، نودل و پلو مخلوط.. پس از صرف صبحانه به تراس هتل رفتم که خیابانی شلوغ در محله آرکاشان دهلی قدیم زیر پایم بود . ریکشاو ها در رفت و آمد. معبد کوچکی که آن طرف خیابان بود .‌چرخ میوه و سبزی فروش . مردم در رفت و آمد و چانه زنی برای خرید برخی اقلام . عبور گاو و سگ هایی که آن محله که هیچ کل دهلی را از آن خود کرده بودند و به هیچ چیز و هیچ کس توجه نداشتند و برای خودشان در گوشه ای یا در معابر خوابیده بودند . خلاصه که آش شعله قلمکاری بود و تعجبم از این بود که هیچ کدام برای من آزار دهنده نبودند . اولین جایی که در دهلی رفتم مقبره همایون بود . خاطره انگیز ترین جایی که هرگز فراموش نمی کنم . گذشته از مقبره قدیمی ، آن باغ بزرگ مصفا با درختان مگنولیا و مقبره عیسی خان با درخت های لیمو که هنوز هم پیش چشمانم هستند . و بعدش معبد بزرگ و باشکوه آکشاردام که فقط اجازه دوربین یا موبایل نداشتی و اتفاقا برای اینکه تمرکزتان را برای دیدن و لذت بردن بگذارید ، بهتر هم هست. پس از این بازدید یک روزه از دهلی ، به پیشنهاد یکی از دوستان هندی ، به دیدن تئاتر زنگورا در سالن بزرگ نمایش کینگ دام دریم رفتم. نمایش فوق العاده ای بود. از طراحی صحنه گرفته تا تعداد زیاد بازیگران و نور پردازی و لباس و موسیقی . داستانی .قدیمی از گم شدن نوزاد پادشاه و بازگشت او در جوانی به کاخ که با فراز و نشیب هایی همراه بود

: روز دوم رویا

صبح زودی که باید به آگرا می رفتم . با تاکسی با ایستگاه قطار رفتم . طول مسیر با قطاری که نسبتا خوب بود به مدت دو ساعت و ربع طول می کشید . فکر می کردم که حتما حوصله ام سر می رود اما با کمال تعجب تقریبا تا نزدیک های آگرا کارکنان قطار در حال پذیرایی بودند . اول با چای و بيسکوئيت پذیرایی کردند . بعدش با صبحانه کامل که شبیه ناهار بود و بعد با اسنک و آبمیوه و دوباره چای …. خلاصه که دیگه جا نداشتم تا عصر می تونم بگم سیر بودم . وقتی به آگرا رسیدم به هتل رفتم و استراحت . برای رفتن به تاج محل بسیار هیجان داشتم . پیراهنی گلدار و سرخابی از دهلی خریده بودم که آنجا بپوشم . همچنین زیور آلات. فکر می کردم که خیلی به خودم رسیده ام اما وقتی به تاج محل رسیدم انگار که به جشنی با شکوه آمده بودم که همه به خودشان رسیده بودند . انگار که به جشن عروسی می رفتند . ساری های رنگی ، لباسهای بلند توردار و یراق دار و رنگ رنگ و رنگ ….

از دیدن رنگها خسته نمی شدی . قیمت بلیط برای توریست با خود هندی ها متفاوت است . آن موقع به پول ما حدود یک میلیون و دویست تومان شد . و نباید بیشتر از سه ساعت داخل تاج محل بمانی وگرنه باید جریمه هم پرداخت کنی و من چون این موضوع را نمی دانستم بار اول جریمه شدم و مبلغ حدود ششصد هزار تومان دیگر پرداختم . اما خب من مسحور آنجا بودم و به پول فکر نمی کردم . راستی اگر رفتید بطری آب و کمی خوراکی سبک مثل آجیل همراهتان باشد چون آنجا چیزی نمی فروشند و اگر گرسنه یا تشنه شوید هیچ چاره ای ندارید جز اینکه تحمل کنید . بخاطر محوطه باز و آفتاب حتما کلاه یا نقاب و عینک فراموش نشود . از لحظه ورودی تان فیلم تهیه کنید . شگفت انگیز است . قلبم برای این نماد عشق می تپید و باورم نمی شد که رویایم به واقعیت مبدل شده است . آنجا همه دوستانه با شما رفتار می کنند . از عکاسان گرفته تا مردمی که دوست دارند با شما عکس بگیرند و این لحظات زیبا را با شما شریک شوند . هندی ها رفتارشان بسیار دوستانه است و مایل‌اند که به شما کمک کنند . در اروپا کمتر کسی وقت می گذارد تا از شما عکس بگیرد . ولی در هندوستان و تاج محل با دل و جان برای شما وقت می گذارند. برای رفتن به داخل مقبره باید پوشش پلاستیکی روی کفشتان بکشید که رایگان به شما خواهند داد . از داخل مقبره شاه جهان و ممتاز محل نمی توانید عکس .بگیرید

عظمت تاج محل عشقی عظیم را بیاد شما می آورد که در این دوره و زمانه کمتر دیده می شود . این بنا بیاد همسری بسیار زیبا و مهربان و عاشق ساخته شد او که حتی در جنگ ها هم شاه جهان را همراهی می کرد . همسری که ریشه ی ایرانی داشت و معماری تاج محل نیز به دست معماری ایرانی بنا شد . سنگ نگاره ها و اشعار به خط فارسی به شما حس غرور می دهد . عشق شاه جهان و ممتاز در تمام منایع تاریخی ذکر شده که می توانید جستجو و مطالعه کنید. اما آنچه که من از این سفر دریافتم فقط عشق و مهربانی و شادی بود . لحظه ای غمگین یا دلزده نشدم . هیچ خطری مرا تهدید نکرد . اگر چه جاهایی بود که بهداشت خوبی نداشت اما آنقدر خوبی های دیگر داشت که به چشمم نمی آمد. یکی از نکات مهم اینکه در اروپا حتی موزه لوور هم که رفتم از شیر آب و شیلنگ برای شستشو در توالت ها خبری نبود. .اما در هندوستان هر جا که به دستشویی بروید شیر آب و شیلنگ هست و این برای ما ایرانی ها خیلی مهم است

به هر حال هند سرزمینی است شاد و پر از آرامش روان و پذیرش. وقتی که شما شرایط فعلی زندگیتان را بپذیرید ، بنابراین هرگز اعصاب خود را برای نداشته ها خورد نمی کنید و سعی می کنید که از زندگی لذت ببرید . بقول سهراب سپهری : زندگی آب تنی کردن در حوضچه اکنون است. اگر به آگرا رفتید از باغ مهتاب که مشرف به تاج محل است دیدن کنید . همچنین از قلعه آگرا که از آنجا هم می توانید تاج محل را ببینید . رستوران یا کافه ای را پیدا کنید که بالکن مشرف .به تاج محل داشته باشد . جای خوبی برای عکاسی است

از غذاهای محلی لذت ببرید . خود را به طعم انواع ادویه ها مهمان کنید و اجازه بدهید آن طعم ها در گوشه ذهن شما .بنشیند و شما را دلتنگ هندوستان کند تا دوباره و دوباره دوباره شما را به این سرزمین جادویی دعوت کند

پایان

معصومه نوامبر ۲۰۱۹

This is a guest post by Masoumeh, a writer by profession and traveler by passion.

Thank you for reading till the end!